Dlaczego nasze stopy tak szybko się wychładzają, kiedy temperatura otoczenia spada? Kiedy zaczynamy marznąć, ciało przechodzi do „trybu przetrwania”, utrzymując w cieple w pierwszej kolejności najbardziej istotne dla niego organy oraz mózg – ręce i nogi znajdują się na szarym końcu tej listy.
Ponadto niskie temperatury prowadzą do tego, że naczynia leżące po zewnętrznej stronie naszego ciała zaczynają się zwężać. W efekcie temperatura ciała zostaje utrzymana, ale pogarsza się ukrwienie kończyn, a więc stóp i dłoni.
Ciepłe stopy mają jednak nader istotne znaczenie nie tylko dla naszego samopoczucia i układu odpornościowego. Badania wskazują na to, że osoby o zimnych stopach cierpią na trudności z zasypianiem, a ponadto ich sen ma znacznie gorszą jakość.
Z niniejszego artykułu dowiesz się, jak radzić sobie z zimnymi stopami.
Noszone przez nas buty nie powinny być zbyt ciasne – zarówno na długość, jak i na szerokość. Nie pomoże grube ocieplenie buta, jeśli but tak mocno przylega do stopy, że utrudnia jej ukrwienie, a palce nie mają możliwości ruchu. Dlatego warto buty zimowe kupować o pół a nawet cały rozmiar większe niż zwykle. Więcej miejsca w bucie tworzy poduszkę powietrzną, która dodatkowo izoluje stopę przed warunkami zewnętrznymi. Ale podczas chodzenia należy zwrócić uwagę na to, żeby pięty nie przesuwały się poza powierzchnię podeszwy.
Zimowe buty mają często grube podeszwy, które mają na celu chronić stopy przed zimnem od spodu. Ich wadą jest jednak brak wystarczającej elastyczności. Gruba, sztywna podeszwa nie pozwala mięśniom stóp pracować. Utrudnia to krążenie krwi i prowadzi do zimnych stóp. Stopa jest organem zmysłu odpowiedzialnym za przekaz informacji na temat warunków, w jakich znajduje się nasze ciało. Jeśli buty mają grube podeszwy proces ten nie może zaistnieć. Długotrwałe noszenie takiego obuwia może być powodem zaniku, atrofii sklepienia stopy, skrócenia mięśni stóp. To z kolei może powodować częste potykanie się. Ryzyko skręcenia stopy, czy wręcz złamań zwiększa się.
Coraz większą popularnością cieszą się miękkie, płaskie kozaki z owczej skóry lub jej imitacji. Buty te wydają się być niezwykle wygodne. Bardzo często jednak są one zbyt szerokie szczególnie na pięcie i nie zapewniają jej stabilności. Jest to widoczne już na pierwszy rzut oka: pięta ślizga się i często cała stopa jak gdyby na bok przesuwa się po powierzchni podeszwy. Takie wadliwe ustawienie stopy może na dłuższą metę wywoływać bóle stóp, dysfunkcje kolan i bioder.
Buty takie nie mają sznurowadeł, co pozwoliłoby na lepsze dopasowanie buta do stopy. Kto nie chce rezygnować z tego typu butów, powinien przynajmniej wyposażyć je w indywidualnie dopasowane wkładki które pomogą stabilizować piętę. Z przyjemnością pomożemy Ci wyposażyć Twoje ulubione kozaki w odpowiednie wkładki. Umów się teraz na bezpłatną konsultację. Chętnie doradzimy, czy nasze wkładki mogą być również dla ciebie właściwym rozwiązaniem.
Umów się na bezpłatną konsultację
Co do zasady radzimy, by nie nosić przez cały czas tej samej pary obuwia, lecz regularnie ją zmieniać. Ponadto po przyjściu do domu należy wysuszyć buty – nawet jeśli nie chodziłaś/-eś w nich po kałużach.
Kto chciałby zrezygnować z grubej podeszwy, dla lepszej izolacji od podłoża, ma również możliwość wykorzystać cienkie wkładki z owczej wełny lub filcu. Szczególnie skuteczne są również getry/nakostniki (najlepiej z wełny), które ogrzewają kostki a tym samym całą stopę.
Do żadnej części naszej garderoby nie przywiązujemy tak mało wagi jak do skarpet, ale należy pamiętać, że nawet one mogą spowodować uszkodzenia stopy i prowadzić do zaburzeń krążenia.
Najważniejsze, żeby skarpety i rajstopy miały odpowiedni rozmiar: nie mogą być zbyt ciasne lub zbyt sztywne, nie mogą się marszczyć. Również ściągacz wżynający się w ciało i pozostawiający odcisk na skórze jest oznaką tego, że skarpetka jest za ciasna. Aspekt ten jest szczególnie ważny dla wszystkich chorych na cukrzycę. Można obecnie kupić specjalne skarpetki ze ściągaczami, które nie uciskają tkanek. Właściwie dobrane skarpetki posłużą także osobom, które nie chorują na cukrzycę,
Idealna skarpeta okala stopę niczym druga skóra, nie jest ani za ciasna, ani za szeroka, nie posiada grubych szwów w okolicy palców u nóg. Optymalne są produkty z bezszwowym łączeniem korpusu z częścią palcową (tzw. noskiem) skarpetki. Oznacza to, że oczka tkaniny są ze sobą połączone w idealnie dopasowany sposób, co zapobiega powstawaniu niewygodnych szwów.
Aby stopy były ciepłe, muszą być przede wszystkim suche. Bawełniane skarpety wchłaniają pot przez co stają się wilgotne i schładzają stopy. Na zimę lepsze są skarpety z zawartością wełny (przede wszystkim wełny merynosów lub alpaki). Wełna posiada bowiem właściwości wyrównujące temperaturę i regulujące ciepło. Może ona wchłonąć wilgoć nawet do 30% swojej masy własnej, pozostając suchą. Włókna wełny leżą luźno obok siebie, umożliwiając powstawanie komór powietrznych gromadzących i utrzymujących w sobie ciepło emitowane z naszego ciała.
Na dodatek wełna merynosów zapobiega powstawaniu zapachu potu, a przynajmniej zapach ten powstaje z opóźnieniem. Cząsteczki białka zawarte w włóknach wełny merynosów utrudniają bakteriom rozmnażanie się, hamując tym samym proces rozkładu.
Wielu z nas jest przekonanych, że założenie kilku par skarpet lub szczególnie grube skarpety to świetne rozwiązanie problemu marznących stóp. Jednak w ten sposób często wywieramy dodatkowy nacisk na stopę, ograniczając cyrkulację powietrza. Żeby Twoje stopy pozostały ciepłe i suche, potrzebujesz skarpet wykonanych z materiału oddychającego, odprowadzającego wilgoć i posiadającego niską, maksymalnie średnią wagę.
Pamiętaj o następującej zasadzie: zanim ubierzesz skarpety, dokładnie wysusz stopę, ewentualnie poczekaj, aż krem do stóp całkowicie się wchłonie.
Warto wiedzieć, że nasze stopy pocą się niezależnie od tego, czy za oknem jest upał czy mróz. Na stopach znajduje się bowiem najwięcej gruczołów potowych na jeden cm². Nie ma się czego wstydzić. Jeśli cierpisz na potliwość stóp, najistotniejsza jest właściwa higiena. Nadmierne pocenie się stóp jest dość rzadką dolegliwością. Skorzystaj z naszej podologicznej wiedzy – chętnie pomożemy Ci uporać się z tym problemem.
Ponieważ zimą dość rzadko wystawiamy stopy na widok publiczny, wielu z nas zaniedbuje ich pielęgnację. Tymczasem sezon zimowy naraża stopy na chłód, suche powietrze, a także brak cyrkulacji w grubych butach i wilgotnych skarpetach. Zimą pielęgnacja jest więc szczególnie istotna, powinna bowiem zrekompensować stopom te wszystkie uciążliwości.
Ze względu na osłabione krążenie krwi w niskiej temperaturze skóra na stopach nadmiernie rogowacieje. Jeśli warstwa rogowa staje się zbyt gruba, pogarsza już i tak utrudniony dopływ krwi i sprzyja wychładzaniu się stóp. Skutkiem niezliczonych godzin spędzonych w grubych zimowych kozakach są także uszkodzenia paznokci. Często dochodzi również do zapaleń łożyska paznokcia lub do wrastania paznokci. Właśnie paznokcie wymagają zimą wyjątkowo troskliwej pielęgnacji, ponieważ w tym okresie doskwierają im przede wszystkim trzy zjawiska:
Dodatkowo zwężone na skutek niskiej temperatury naczynia krwionośne powodują dodatkowe deficyty w odżywianiu skóry, która u wielu osób pęka na opuszkach palców. Ten fenomen znany jest w dermatologii jako „palec zimowy”.
Regularne wizyty u podologa oraz fachowa pielęgnacja w domu to podstawowe narzędzia radzenia sobie z opisanymi problemami.
Dobrze wiedzieć: zimą powinniśmy unikać kremów do stóp na bazie wody, ponieważ woda zawarta w kremie szybciej się schładza w niskich temperaturach.
Codzienny ruch, taki jak spacer, jazda na rowerze czy uprawianie sportu – w miarę możliwości na świeżym powietrzu – poprawia krążenie, zapewnia cyrkulację ciepła w ciele i zapobiega marznącym stopom.
Również ukierunkowane ćwiczenia stóp pomagają dbać o silne i dobrze ukrwione stopy, a z łatwością można je wpleść w codzienne zajęcia. Zdrowe mięśnie stóp są ponadto najlepszą profilaktyką przeciwko obrażeniom, zapobiegają bólom pleców i kolan, a także poprawiają zdolność koordynacji i postawę. Regularnie wykonywana gimnastyka stóp zapewnia nie tylko lepszą ruchomość stóp, lecz również sprawia, że pozostają one ciepłe. Ponadto jest świetnym sposobem na zapobieganie obrzękom i innym problemom ze stopami. Jej idealnym uzupełnieniem są ćwiczenia ukierunkowane na żylaki nóg.
Nasze “Top 3” ćwiczenia zapewniające ciepłe stopy:
Sebastian Kneipp już w XIX wieku odkrył leczniczą siłę wody. Aby pobudzić ciało, korzystał on na przykład z krótkich zimnych kąpieli zanurzeniowych, gorących kąpieli stóp, kąpieli naprzemiennych stóp oraz kąpieli z wzrastającą temperaturą wody. Kąpiel stóp o wzrastającej temperaturze wody wykazała przy tym najsilniejsze działanie poprawiające krążenie w całym ciele.
Fritz Schiele zainspirował się tą metodą, rozwinął ją i odkrył szczególną właściwość podeszwy stopy wynikającą z obecności stref refleksyjnych oraz receptorów nerwowych i termoreceptorów. Oddziałująca na podeszwę stopy bezpośrednio od dołu woda o stopniowo wzrastającej temperaturze wywołuje poprawę ukrwienia w całym ciele. Poprawa ukrwienia ma znaczenie terapeutyczne dla układu krążenia, a co za tym idzie dla całego ciała. Bo jak twierdzi się w medycynie chińskiej: jaka krew, takie zdrowie.
Schiele opracował specjalne urządzenie do treningu układu krążenia i związane z nimi dodatki do kąpieli – kąpiele Schiele. Kąpiele Schiele poprawiają krążenie przede wszystkim w obszarze naczyń włosowatych (mikrocyrkulacja). Stały bodziec termiczny przekazywany przez spód stopy, ewentualnie przez powierzchnię dłoni, do ośrodkowego układu nerwowego powoduje rozszerzenie wszystkich naczyń, w szczególności naczyń włosowatych. Zmiana oporu przepływu powoduje ponowne rozszerzenie i otwarcie zwężonych lub zamkniętych kapilar.
Chcesz spróbować, jak działają kąpiele Schiele? Umów się na zabieg.
Jak to się dzieje, że wkładki poprawiają temperaturę stóp? Jeśli poddamy analizie, do jakich zmian w układzie kostnym stóp dochodzi podczas noszenia wkładek korygujących, wskazane zależności staną się jasne.
Otóż jeżeli wykonując wkładki metodą termoplastyczną Jurtin medical® korygujemy ustawienie kości śródstopia, wszystkich ścięgien i stawów, to nagle krew dopływa do wszystkich elementów stóp a one stają się ciepłe.
Najlepszym przykładem niech będzie moje przeżycie, którego doznałam wracając z Karyntii do Niemiec. Znalazłam tam wkładki, jakich długo szukałam dla moich pacjentów. Poznałam Willego Jurtina, który przez 3 dni prezentował mi swoją metodę oraz funkcjonalność opracowanych przez niego wkładek. Willy, bardzo starannie, wykonał wkładki także dla mnie. Włożyłam je do moich zamszowych kozaków i ruszyłam w drogę powrotną. Była zima a ja stałam na dworcu w Villach czekając dwie godziny na nocny pociąg do domu. Nie było możliwości siedzenia: musiałam chodzić i stać. I kiedy tak stałam i chodziłam nagle doznałam olśnienia: moje stopy są ciepłe! Nie marzną, nie sztywnieją! To niemożliwe! Przecież w tych butach (zamsz bez ocieplenia i na siedmiocentymetrowych obcasach zgrabnie zwężających się ku czubkom) zawsze mi marzną stopy, a jeden mały palec to nawet boli, piecze bezlitośnie i staje się fioletowo-blady. Bazując na dotychczasowym doświadczeniu byłam już w stanie dostrzec korelację pomiędzy różnymi zjawiskami w obrębie stopy. Analizując mój stan doszłam do wniosku, że to musiały sprawić właśnie moje nowe wkładki.
Ogarnęła mnie wielka radość i satysfakcją: znalazłam wkładki, które naprawdę działają. W Centrum Podologicznym wykonujemy je z dużym powodzeniem terapeutycznym do dzisiaj. Wkładki są oczywiście wykonane indywidualnie dla każdego pacjenta na stopach nieobciążonych i skorygowanych.
Zrób przyjemność swoim stopom i częściej daj im nieco swobody. Chodzenie na boso utrzymuje stopy w formie i poprawia ich ukrwienie. Wiele osób robi błąd, nosząc w domu kapcie lub klapki. Nasze stopy są niesamowitym narzędziem przeznaczonym do chodzenia. Chodzenie na boso jest dla ludzi najbardziej naturalną formą przemieszczania się. Buty odgradzają stopę od otoczenia, a stopa jest w nich ściśnięta i przybiera nienaturalną pozycję. Stopy potrzebują bezpośredniego kontaktu z podłożem. Chodzenie na boso aktywuje znacznie więcej mięśni stopy niż chodzenie w butach. Idąc na bosaka, uruchamiamy ponad 30 mięśni stopy, podczas gdy w stopie ubranej w but działają jedynie 3 mięśnie. Buty prawie całkowicie ograniczają ruchy palców. Natomiast podczas chodzenia na boso palce pozostają w kontakcie z podłożem. Pozwala to na aktywację większej liczby mięśni, przede wszystkim dolnych mięśni kości piszczelowej oraz części mięśni uda i pośladków.
Kto często chodzi na bosaka, nie tylko wspomaga budowę mięśni, lecz również przyspiesza cyrkulację krwi i przemianę materii.
Chcesz zadbać o stopy? Zapomnij o kapciach. Wybierz ciepłe skarpetki, które nie ograniczą naturalnych ruchów stopy. Zróżnicowane podłoże dodatkowo wzmocni pozytywne efekty chodzenia na boso. Różne właściwości podłoża nie tylko poprawiają siłę i koordynację, lecz także stymulują czucie w stopie.
Jeśli dostarczasz ciału wystarczającą ilość płynów, poprawiasz krążenie krwi w całym ciele ‒ aż po czubki palców u nóg. Co najmniej 2 litry wody dziennie sprawiają, że krew jest dobrze rozcieńczona, a w efekcie łatwiej przepływa przez naczynia krwionośne. Alkohol jest środkiem rozgrzewającym tylko pozornie. Wprawdzie najpierw robi Ci się ciepło, ponieważ naczynia krwionośne ulegają rozszerzeniu, ale w efekcie organizm szybciej się wychładza.
Również kawa i papierosy mają negatywny wpływ na gospodarkę cieplną naszego ciała: ich składniki sprawiają, że naczynia krwionośne ulegają trwałemu zwężeniu, a do palców rąk i stóp trafia coraz mniej rozgrzewającej krwi.
Zimne stopy mogą być również sygnałem ostrzegawczym. Jeśli przypadłość ta dotyka Cię wyjątkowo często, poradź się lekarza, celem zidentyfikowania przyczyny. Ludzie, którym pomimo grubych skarpet stopy marzną również w cieplejsze dni, powinni skonsultować się z internistą.
Zimne stopy mogą być wywołane np. cukrzycą, niedoczynnością tarczycy, nadwagą, schorzeniami naczyniowymi lub niskim, względnie wysokim ciśnieniem krwi. Przyczyną mogą być również przewlekłe zaburzenia krążenia w nogach. Nieleczone zaburzenie krążenia może doprowadzić nawet do martwicy palców.
Kolejnym źródłem tej dolegliwości mogą być zakłócenia układu nerwowego ‒ jeśli ciągle marzną Ci dłonie i stopy, może się za tym kryć zespół Raynauda. Jest to zaburzenie naczyniowe, któremu towarzyszą skurcze, bóle i zmiana zabarwienia rąk i stóp. Oprócz różnych lekarstw schorzenie to może być rezultatem stwardnienia rozsianego lub zespołu cieśni kanału nadgarstka. Ta forma zaburzeń ukrwienia wymaga niezwłocznej konsultacji z lekarzem.
Podolodzy, którzy dowiedzą się od pacjenta, że często cierpi na marznące stopy, powinni zalecić mu wizytę u lekarza.
Jeśli natomiast stopa i/lub noga nagle staje się zimna i zaczyna silnie boleć, skóra blednie lub zsinieje należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza lub pojechać do szpitala. Mogą to być oznaki zatoru (zamknięcia światła naczynia tętniczego przez przenoszony z prądem krwi skrzep). Jeśli oprócz uczucia chłodu i przebarwień pojawi się obrzęk, oznaki te mogą wskazywać również na tak zwaną bolesną siniczną zakrzepicę, wyjątkowo ciężką, aczkolwiek rzadką formę przebiegu zakrzepicy żył głębokich.